Ronald Rodts 18 november 1965 - 18 augustus 2013
Nog steeds weet ik niet wat ik moet schrijven... Ik kan het niet bevatten, en duizend gedachtes schieten door mijn hoofd. Kerst, oliebollen bakken (een gloednieuwe traditie die we creëerden), de gezelligheid, de motorritten die we in de toekomst zagen. Wijnweekend, nog nooit mee geweest maar dit jaar ging het gebeuren en we hadden er zo'n zin in ... En dan de herinneringen aan geweldige vakanties waar we zo gelachen hebben. De tranen toen jouw schoonmoeder, mijn moeder overleed.. Ik weet gewoon even niet hoe het verder moet. Maar ik beloof je, we gaan het redden, als familie staan we sterk, en samen met je vrienden gaan we dit een plekje geven. Het gat blijft, maar onze herinneringen ook.
Als je mams tegenkomt, geef haar een knuffel, ze zal je met open armen ontvangen!
Ik sluit af met één woord : Apfelkorn.
Ik hou van je, rust zacht.
Als je mams tegenkomt, geef haar een knuffel, ze zal je met open armen ontvangen!
Ik sluit af met één woord : Apfelkorn.
Ik hou van je, rust zacht.
Do not stand at my grave and weep,
I am not there; I do not sleep.
I am a thousand winds that blow,
I am the diamond glints on snow,
I am the sun on ripened grain,
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning’s hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circling flight.
I am the soft starlight at night.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there; I did not die.
I am not there; I do not sleep.
I am a thousand winds that blow,
I am the diamond glints on snow,
I am the sun on ripened grain,
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning’s hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circling flight.
I am the soft starlight at night.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there; I did not die.
- Mary Elizabeth Frye -
3 opmerkingen:
Lieve nicht
Nog stedds lukt het mij niet die woorden te vinden waarmee ik jou en je kinderen voldoende mee zou kunnen troosten.
Het afscheid vandaag van Ronald was zonder meer indrukwekkend te noemen.
Ik hoop dat dst een beetje troostend zal werken.
Heel veel sterkte van mij en natuurlijk ook Anja.
Cornelis Karreman
Lieve Brigite,
Woorden zouden het enige zijn dat ik je kan geven en woorden zijn precies wat ik nu niet heb. Ik ken je alleen maar via de online lessen van Julie Prichard en kan me nauwelijks voorstellen wat er nu in je omgaat. Het enige dat ik kan doen is heel veel moed wensen. Met het verlies van Ronald, zal je hart gebroken zijn, maar er zullen zeker lieve mensen om je heen zijn die helpen weer heel voorzichtig de wonden aan elkaar te plakken. Dat doet pijn en het litteken zal blijven. Laastst las ik deze quote:
"When someone you love becomes a memory, that memory becomes a wonderful treasure to always hold in your heart". Waarschijnlijk wel bekende woorden, maar ik wilde ze toch meegeven.
Voor jou en je dochters mijn innige deelneming en alle liefs en steun gewenst,
Dymphie
Hai Brigitte, volgens mij is mij dit helemaal ontgaan, sorry!!
Een reactie posten