A letter to my daughter, who turns 18 today .. Where did time go .. Now I really need to let go ;-)
Lieve Inge,
We stonden vanochtend op, en het eerste wat pappa zei was : "Ik kan het niet geloven, 18 jaar geleden liep ik met kratten te sjouwen !" Ja, want toen had jij besloten dat je lang genoeg in die buik had gezeten. Je kwam 3 weken te vroeg en, zoals gebruikelijk, waren wij er nog niet klaar voor. Altijd alles op het laatste nippertje .... Want voor die thuisbevalling moest het bed omhoog, en dat moest dus nog gebeuren. Het liep allemaal anders, en 's avonds, in het IJsselland Ziekenhuis, zaten we te kijken hoe prachtig je was, en zeiden we tegen elkaar "dat voetje, dat komt helemaal goed".... Gek, terwijl ik dit schrijf moet ik ineens aan Nemo denken, met zijn zielige vinnetje ...
Maar goed, ik dwaal af. Nadat we aan elkaar gewend waren, zo na een maand of 8 (jeetje, wat heb jij veel gehuild !) vormden we een gezellig gezinnetje, wat later nog uitgebreid werd met een zusje.
Je bent altijd een heerlijk kind geweest. Creatief, sociaal en erg gevoelig. Op school altijd hard gewerkt en met een paar tussenstops ga je over een paar weken beginnen aan je laatste Havo jaar. Eindelijk examen doen, en dan verder met je leven. Wordt het dan toch de Kunstacademie ? Het begint erop te lijken, en ik gun het je zo. Maar misschien loopt het ook allemaal anders, en dat is ook prima, het belangrijkste is dat je doet wat je leuk vindt.
Inge, ik stop ermee, want ik word helemaal emotioneel. Ik ben trots op je, trots op het mens wat je geworden bent. Ook een beetje trots op je vader en mezelf ( dank je zus .... ), want wij hebben dat mens gemaakt ...
Lieverd, een hele fijne verjaardag !!
Dikke kus .....
Je moeder
1 opmerking:
Wat een prachtige brief, ik voelde een traantje prikken! Van harte gefeliciteerd met je dochters verjaardag.
Een reactie posten