Ronald Rodts 18 november 1965 - 18 augustus 2013
Nog steeds weet ik niet wat ik moet schrijven... Ik kan het niet bevatten, en duizend gedachtes schieten door mijn hoofd. Kerst, oliebollen bakken (een gloednieuwe traditie die we creëerden), de gezelligheid, de motorritten die we in de toekomst zagen. Wijnweekend, nog nooit mee geweest maar dit jaar ging het gebeuren en we hadden er zo'n zin in ... En dan de herinneringen aan geweldige vakanties waar we zo gelachen hebben. De tranen toen jouw schoonmoeder, mijn moeder overleed.. Ik weet gewoon even niet hoe het verder moet. Maar ik beloof je, we gaan het redden, als familie staan we sterk, en samen met je vrienden gaan we dit een plekje geven. Het gat blijft, maar onze herinneringen ook.
Als je mams tegenkomt, geef haar een knuffel, ze zal je met open armen ontvangen!
Ik sluit af met één woord : Apfelkorn.
Ik hou van je, rust zacht.
Als je mams tegenkomt, geef haar een knuffel, ze zal je met open armen ontvangen!
Ik sluit af met één woord : Apfelkorn.
Ik hou van je, rust zacht.
Do not stand at my grave and weep,
I am not there; I do not sleep.
I am a thousand winds that blow,
I am the diamond glints on snow,
I am the sun on ripened grain,
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning’s hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circling flight.
I am the soft starlight at night.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there; I did not die.
I am not there; I do not sleep.
I am a thousand winds that blow,
I am the diamond glints on snow,
I am the sun on ripened grain,
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning’s hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circling flight.
I am the soft starlight at night.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there; I did not die.
- Mary Elizabeth Frye -
